خشکسالی 15 سال ‌هاست در هرمزگان 167 روستا و دو شهر بشاگرد را دچار کمبود شدید آب آشامیدنی کرده است و برخی از روستاها در آستانه خالی‌شدن هستند.

شهرستان بشاگرد، نامی نیست که برای تمام هموطنان ایرانی آشنا نباشد. معروف بودن بشاگرد به‌موجب محرومیت دهه‌های پیش بوده است که اکنون پس از ده‌ها سال این محرومیت‌زدایی به‌خوبی صورت نگرفته است و دولت‌ها به‌طور جد کمر همت برای محرومیت‌زدایی و ایجاد اشتغال در این منطقه پا پیش نگذاشته‌اند.

آب آشامیدنی به‌عنوان اولین نیاز توسعه و رشد یک شهر یا روستا است که اکنون بعد از سال‌ها هنوز مسؤولین آبفای شهری و روستایی استان هرمزگان نتوانسته‌اند در این ردیف، کاری ماندگار انجام دهند.

این روزها 167 روستا و دو شهر سردشت و گوهران با بحران بی‌آبی دست و پنجه نرم می‌کنند که در این میان شهر سردشت فقط در هفته یک روز، آن هم به‌صورت سیار آبرسانی می‌شود و اوضاع آب آشامیدنی برخی روستاها وخیم است که اهالی برخی از روستاها در آستانه کوچ اجباری هستند چون تمام آب‌های سطحی اطراف روستا خشک شده است.

در این میان پروژه آبرسانی سد جگین بشاگرد به شهر سردشت و 40 روستای منطقه درحالتی قرار دارد که نه پروژه‌شان فعال و نه تعطیل است و گویا مشکل عمده عدم ترزیق اعتبار به پیمانکار است که پروژه حیاتی بشاگرد را با تاخیر مواجه ساخته است.

اگرچه پروژه آبرسانی سد جگین بشاگرد به سردشت در سالیان اخیر پیشرفت‌های چشمگیری در بخش لوله‌گذاری داشته است اما هنوز در پروژه تصفیه‌خانه بشاگرد شروع به اجرای کار نشده است که در صورت تامین اعتبار آن هم بصورت یکجا ممکن است سالیان سال احداث پروژه تصفیه خانه به‌طول بی‌انجامد.

بی‌آبی کابوسی است بر جان مردمان بشاگرد که حتی آن‌ها را وادار به کوچ اجباری کرده است باید دید مسؤولان آبفای هرمزگان و وزارت نیرو، بشاگرد را خواهند دید یا خیر.

انتهای پیام//