به لحاظ ریشه لغوی برای بشاگرد معنای مختلف گفته اند،به دلیل کثرت استعمال بر بشگرد به بشاگرد تبدیل شد. 

 

پیش از اسلام بشاگرد پیوسته جزیی از کرمان و سیستان بوده است. در سال بیست و سه هجری وقتی سپاهیان اسلام به انتهای کرمان می رسند، داخل ارتفاعات بشاگرد می روند و بی حاصل به پیش خلیفه دوم بر می گردند. او از ایشان توصیف آن دیار را می خواهد و فرمانده مسلمین چنین پاسخ می دهد: "آب آن اندک و دشت آن کوهستان. اگر لشکر در آن سرزمین زیاد باشد، گرسنه می ماند و اگر کم و اندک باشد تباه می شود." این توصیف سرحدات شمالی بشاگرد کنونی است.

 

لشکرها هیچ گاه حتی برای عبور مسیر بشاگرد را انتخاب نمی کردند، زیرا عبور از آن سخت بود و آب کافی برای آن مدت زمان نمی شد مهیا کرد و دلیل اصلی عدم روایت راویان از بشاگرد، همین است. به این دلیل مشخص نیست که گذشتگان در بشاگرد چه دینی داشتند و به چه سبکی زندگی می کردند. 

به طور کلی بشاگرد یک مرز طبیعی مناسب برای حکومت ها بوده است.

 

در تمام مدت بعد از فتح اسلام تا پیش از استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران هیچ رابطه خوبی بین حکومت و بشاگردیان برقرار نبوده است. حکومت از بشاگرد طلب مالیات می کرده و بشاگردیان که از امکانات محروم بودند، مالیات نمی دادند، بلکه به حکومت حمله می کردند و هر حکومتی بعد از استقرار یک درگیری با بشاگردیان داشته است.

 

در زمان بنی عباس این منطقه محل مناسبی برای پناه گرفتن شیعیان و خوارج می شود، اما با گذشت زمان، خوارج محل دیگری را برای تمرکز فعالیت هایشان انتخاب می کنند و در حقیقت شیعیان در مبارزه با خوارج موفق می شوند و این قلعه طبیعی را حفظ می کنند.

 

سرزمین بشاگرد تا زمان قاجاریه منطقه ناشناخته ای باقی ماند؛ اما به محض اشغال هند توسط انگلیس و به دنبال تصاحب سیستان به نفع هند، محققان انگلیسی وارد بشاگرد شدند تا غرب سیستان را خوب بشناسند. نتیجه این تحقیقات هم نقشه کامل بشاگرد و ویژگی های آن بود، این نقشه برای انگلیس آن قدر استراتژیک بود که هیچ گاه منتشر نشد.

 

شهرستان بشاگرد تا سال 1359 دهستانی از بخش بیابان بود و بر روی نقشه کشور نشانی از آن وجود نداشت و به صورت یک منطقه ناشناخته درآمده بود که مردم از وجود آن اطلاع نداشتند. در همین سال بنا به پیشنهاد فرمانداری میناب و موافقت وزارت کشور و تصویب هیئت وزیران، این دهستان به بخش مستقل تبدیل و مرکز آن انگهران مقرر گردید، و درسال 1387در دولت نهم دولت خدمتگزاربخش بشاگرد به شهرستان ارتقاء یافت به مرکزیت شهر شردشت بشاگرد.

 

شهرستان بشاگرد نام شهرستانی است در استان هرمزگان در جنوب ایران با مساحت 9209.62 کیلومترمربع است. مرکز آن شهر سردشت می باشد. جمعیت شهرستان بشاگرد طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال 1390، برابر با 40007 نفر بوده است. بشاگرد منطقه ای است وسیع در عرضِ جغرافیایی ۲۶ درجه و ۴۵ دقیقه و محصور بینِ استان های هرمزگان و کرمان و سیستان و بلوچستان است. آب و هوای گرم، تپه ماهورهای آب رفتی، پوششِ گیاهی فقیر و بیش از هشتاد هزار نفر جمعیت که در این منطقه پراکنده شده اند.

 

بخش ها: گافروپارمون- مرکزی- گوهران

 

انتهای پیام// ف ا